Geschreven door Jet.
Mexico Stad
In Mexico Stad aangekomen na een overstap in Houston. We waren echt doodop van de reis en waren erg blij dat we van te voren een hotel hebben geboekt in Mexico stad. We kwamen dan ook bij het hotel aan met de ogen in de kont… en zijn als een blok in slaap gevallen…
Toen we wakker werden, waren we nog steeds moe en hebben besloten nog een avondje bij te boeken… we hebben tenslotte zeeën van tijd.
Eenmaal uitgeslapen gingen we op pad voor desayuno, het ontbijt.
Onderweg door de smog van Mexico stad, de stank van riool, omringd door prachtige gebouwen vonden we een ontbijttentje: Tortilla met kwijleieren (jich..) salsasaus en bruine bonen prut… ijzersterke koffie waar het kopje bijna van uit elkaar barst en een heet glas melk (met vel) er naast. Dit is ons eerst Mexicaans ontbijt… Al met al als je de kwijl van het ei vergeet, is de smaak wel erg goed!
Tijdens het ontbijt hebben we een beetje uitgestippeld waar we naar toe willen.
We gaan naar Teotihuacan, de piramides van de zon en de maan, met de metro en de bus!
Teotihuacan
De piramides zijn prachtig en indrukwekkend. We zijn helemaal naar boven geweest en het uitzicht is prachtig, de klim was enorm warm en we hebben onszelf dan ook beloond met een koud Coronaatje met bonenprut en nog meer dunne prutjes, als dat maar goed gaat!
Terug weg hebben we een oude bus genomen waar de chauffeur zelf in woont, dat waste merken want we kwamen een muis tegen. Dames uiteraard gillen want dat hoort erbij.
In de bus naar Mexico stad hebben we een stel ontmoet uit Nederland, Sjulie en Camiel. Hij uit de Bijlmer en zij uit Curaçao. En ze vertelden ons wat wij precies wilden horen: The Buena Vista Social Club speelt in het concertgebouw en er zijn nog kaarten!
En dus…. Weer een nachtje bij geboekt en kaarten gekocht!
‘s Middags zijn we naar Xochimilco geweest, een dorpje met drijvende tuinen, apart maar niet superbijzonder, te toeristisch.
BUENA VISTA SOCIAL CLUB
Fantastisch, echt super gaaf fantastisch helemaal te gek! Ik heb met tranen in mijn ogen zitten zingen en luisteren en keek hempie helemaal gelukkig aan en hij mij.
Alle artiesten waren er behalve Puntilitta, die overleed vorige week. Het concert werd dan ook aan hem opgedragen. Ik zal dit concert nooit vergeten. Viva Cuba.
Taxco
Als je me de bus uit Mexico stad rijdt de berg op en je kijkt naar beneden, ze je iets ten zeerste verontrustend… SMOG, een grote gele massa om de stad heen. We zijn blij dat we in de bergen terecht komen. We gaan naar Taxco, een zilverstadje. Je (lees Jet) wordt helemaal gek van al dat mooie zilver, we konden het dan ook niet laten en hebben 2 ringen gekocht.
Taxco is een leuk klein plaatsje, met een kerkje, allemaal witte en groene kevers en heel veel groentemarktjes. Na 2 dagen heb je het wel gezien want het is heel erg toeristisch.
Acapulco (Love exciting and new… come aboard we are expecting you…..)
Acapulco ken ik nog van de Love Boat, maar nu ik het gezien heb was het op zichzelf niet echt bijzonder.
Maar we nemen een leuk goedkoop hotelletje en gaan op pad. We hebben veel rond gelopen, helaas vooral berg op. Uiteindelijk een taxi genomen naar het dichtstbijzijnde strandje Caleta.
Dit was een hele aparte ervaring. Want wij Europeanen liggen op het strand maar de Mexicanen zitten op het strand en wel met de hele familie rij aan rij en dan ook nog met kleding en al aan. Bij een lokaal tentje met allemaal big mamma’s in de keuken hebben we wat gegeten en dat was echt heerlijk. We kregen een stuk of 15 gamba’s (dit keer niet overdreven door Jet) en dat voor maar 5 gulden. En…. Met veel knoflook!
Al met al we hebben het naar de zin!
Pie de la Cuesta
We hebben de bus genomen (nouja het rijdt 30 km per uur en het rammelt, en het wordt een bus genoemd) naar Pie de la Cuesta, een verlaten hippiestrandje met hangmatten en paarden. We hebben ons prima vermaakt, lekker hangend in een hangmatje met een koud biertje. Zwemmen ging wel wat moeilijk omdat de stroming hier erg gevaarlijk is en ook al veel mensen om het leven zijn gekomen.
Puerto Escondido
Puerto Escondido is echt superleuk. Het echt een surfers hang-out en er hangt een beetje een hippieachtig sfeertje. Allemaal rieten huisjes, leuk en gezellig centrumpje en gigantische golven wel van 4 meter hoog (is dat zo Herman?) en de surfers proberen de beste golf te pakken, leuk om te zien. Wij hebben wederom getracht om te gaan zwemmen, maar zie foto’s Herman stond met zijn enkeltjes in het water met kleding en al aan en ja hoor… hij wilde niet luisteren en zat tot zijn middel in het water, alles zeiknat. Ik daarentegen moest enorm lachen maar werd afgestraft met diezelfde golf die helemaal het strand op kwam en alle spullen nat maakte. Een mini tsunami dus. Het hotelletje is heel erg leuk en knus en veel beesten maar het uitzicht is dan ook adembenemend mooi, vandaar dat het Hotel Buena Vista heet.
Super relaxed en wij zaten al te calculeren hoe je hier in godsnaam van Amsterdam naar toe kan vliegen. Het eten was heel apart. Herman en ik zaten als enige twee bij een restaurantje (pikkedonker) op het strand onder een rieten parasol en bestelden allebei koud bier met een pizza uit een echte houtoven, met uiteraard veel chili en knoflook… en ineens begint het kei en keihard te regenen, hoe nostalgisch… we waren 4 meter verwijderd van 7 a 8 meter hoge golven (herman?) het bliksemde en het onweerde, dichtbij sloeg de bliksem in waardoor alle lampen uitvielen en de kaarsjes deden hun werk. Bakken regen uit de hemel echt niet normaal. Hondenweer en zelfs de hond piepte en keek beteuterd uit zijn ogen en toen hij echt begon te piepen deed de baas zijn riem af. En weg liep ie met de staart tussen zijn benen….
Wat een fantastisch plekje……
Het eten is heel erg goedkoop, een hele maaltijd kost 8 gulden, rijst, salade en garnalen. En de broodjes zijn echt hemels met van alles er op en er aan en de golven en het weer zijn super dus we blijven plakken. Veel Amerikanen hier echte die hard surfers die hun leventje hebben opgezegd in Amerika, pick-up truck gekocht, surfplank er in en naar Mexico. Puur voor de sfeer en de golven. Ook heb je hier leuke Cabanas, huisjes van riet op het strand, alles zit er op en er aan, bedje, douche, koud water en vlooien, wat wil je nog meer. Dat alles voor maar 5 euro per nacht. De meeste Amerikanen hebben sávonds een barretje, of een surfers hangout of zelfs een bibliotheek waar je boeken kan ruilen. Veel hebben een Mexicaanse aan de haak, kids maken en trouwen, hupsakee. Ik zou hier kunnen leven, 2600 m2 kost maar 15.000 dollar!
Puerto Angel
Escondido was al heel erg charmant maar wat is dit een leuk plekje in een baai.
Er hangt hier een heel erg relaxed sfeertje. Leuk hotelletje met hele vriendelijke mensen in de bediening. Miles Davis en Strunz & Farah op de achtergrond uit de boxen, heerlijke oude tequila en de nodige andere versnaperingen.
Herman heeft tussendoor geschreven: “Zo blauw als een bal aan de Mezcal. Miles Davis staat op, heerlijk. Nu gypsykings-achtige muziek op bandje, ook wel mooi. Jet een sigaret, Hempie een sigaar, al moet de winkel hier naast open gemaakt worden om die sigaar te krijgen!”
Nieuwsgierig hebben we de volgende dag een taxi naar Zipolite genomen, een hippie strandje. Daar gekomen zagen we dat alle tentjes verwoest waren door een orkaan (Pauline) klinkt als een bitch niet? En er liepen nogal wat weirdo’s rond hier. We voelden ons niet helemaal ok daar, biertje gedronken en weer terug naar Angel.
Lopen we net op straat, kijken naar de hemel en kijken elkaar aan en dat was iets te lang, want we kregen toch een stortbui over ons heen. Tot op het hemd helemaal nat. Uiteindelijk maar gauw in de bar van het hotel beland en daar in gesprek geraakt met de barman en we gingen behoorlijk aan de drank, zwaar aan de drank. Zeer fijne mooie gesprekken gevoerd met een Poolse Mexicaan die …. Wat deed ie ook alweer? Iets met aders en een auto langs mensen?? Ik was zo dronken ik kon me het niet zo goed meer herinneren. Na een wilde nacht (in any way wild) besloten we na wakker te zijn geworden met een verschrikkelijke kater, nog 1 nachtje te blijven.
De volgende dag vonden we goud, we weten alleen niet hoe dit te checken op echtheid… daar gaat ons miljoen.
Oaxaca
WACHAKA WACHAKA la la la…
OKe… dat is het lied van Oaxaca, moeilijk te zingen hoe hij gaat, alleen Herman en ik snappen het liedje en vinden hem erg grappig. Hier een fragment: Oaxaca
Oaxaca
Oaxaca zijn we zo’n 2 nachten geweest. Leuk kleurrijk stadje, heel veel gewandeld en alle huizen hebben prachtige kleuren. Net als in Mexico stad was hier ook een lerarenstaking. Verder zijn we naar Monte Alban geweest een ruïne boven op een berg, zijn we uiteraard naar kroegjes geweest (hoe kan het ook anders) en leuke marktjes en typisch Mexicaanse dingen gekocht. We gaan met de bus naar San Christobal de las Casas, Herman heeft me al helemaal warm gemaakt (niet wat je denkt) voor dit stadje. De busreis gaat maar liefst 12 uur duren, ik ben benieuwd. Ik hoop op een goede nachtrust in de bus want we zijn best moe.
San Christobal de las Casas
Mijn hemel, hoe veel bochten zitten er op een berg? Hoeveel bochten kan een mens aan en waarom kan het raampje niet open van de bus? Al met al kotsen geblazen, verschrikkelijk wat een rit, maar het is de moeite waard want San Christobal is fantastisch zeg…
Thuisfront: “Garfield is ziek en het gaat niet zo heel erg goed met hem, hij heeft een oogontsteking en moet naar de dierenarts”. Ik ben heel erg droef… maar ben wel blij dat ik het weet.
We zijn naar 2 Indianendorpjes geweest, Chamula en San Pedro, en het was echt prachtig. Onze gids, Mercedes stond al op ons te wachten ‘s ochtends vroeg met een gekleurde paraplu. Erg bizar allemaal maar heel erg gaaf. Er staan een kerkje waar offers worden gebracht met kippen. Als een kindje bijvoorbeeld ziek is, dan nemen ze een kip in de hand en pakken hem bij zijn poten en hangen hem op zijn kop en breken zijn nek (lekker fris) daarna hangen ze hem boven het hoofd van het kindje zodat de ziekte van het kindje in de kip gaat (biertje?).
Snap je hem nog? In ieder geval vinden er veel rituelen plaats in de kerk. Door middel van kaarsen, allerlei kleuren. Heel erg apart om te zien, als je naar Mexico gaat is dit echt een moetje! Het was erg spiritueel allemaal, ik vond het enorm boeien, Herman zat alleen maar aan koud bier te denken in die hitte.
Al met al alles is leuk aan dit plaatsje.
Palenque
Palenque was voor ons een tussenstop en we zijn dan niet naar de ruines geweest maar hebben een (rammelend) busje genomen naar Bonampak, Yaxchilan, the jungle!
Dit is echt een ervaring. Herman en ik liepen door Palenque en Herman wilde heel erg graag in de Jungle slapen, ik vond het niet zo’n goed plan en dacht meteen aan slangen, malaria (uuvvvv) en andere ongedierte, maar na een blik in zijn trouwe hondenogen kon ik het niet weerstaan en zei (tegen mijn zin in) JA.
Maar het was echt de moeite waard. We kwamen na veel hotten en stoten in een jungle terecht bij de Lacadon Indianen. Het huisje was van hout en riet en in de cabines stonden stapelbedden met daarin een houten matras (au). Over de cabines heen hingen klamboes en buiten allemaal hangmatten. Ik vroeg aan de lokale bevolking: kunnen we hier morgen wel douchen, waarop hij zei: als het vannacht regent wel. Het huisje lag aan een klein plasje met visjes en achter het huisje stroomde een mini (heel erg mini) watervalletje met een meertje.
In de douches een en al beest, maar dat mag de pret niet druk.
Ondertussen waren we al aardig gesetteld en hebben we erg leuke mensen ontmoet en rees de vraag: Waar is het bier?
Tja, dat was niet zo makkelijk en dus naar de indianen gewandeld en daar gevraagd om bier, uiteindelijk kregen we wat mee en het was lauw, maar we hadden tenminste wat te drinken.
Onderweg nog de meest lelijke kalkoen tegen gekomen die er bestaat, sjeezus zeg….
Koelekoelkoelekoele.
De nacht was ijs en ijskoud, en kei en keihard (het bed), en ik heb elke mug horen zoemen en elke druppel horen vallen, want het goot enorm (jippie morgen dus wel douchen).
Al met al een woelige nacht en ik moest pissen als een rund al om een uur of wat in de duisternis, maarja ik durf de jungle niet in en heb het opgehouden tot in de ochtend tot het licht werd… Je kon er onder douchen (voor de liefhebber).
Guatamala, Belize
We zijn veel te snel door Guatamala heen gegaan en hebben nog wel een nachtje door gebracht in Flores, maar we moeten hier zeker eens naar terug, want dit wil ik graag zien.
Belize was ook allemaal te snel, maar wat een leuk landje.
Uiteindelijk na een enorme lange rit terecht gekomen in Playa del Carmen en daar een paar dagen heerlijk uitgerust en bij gekomen, en verbrand, en Jet bekrast en besprongen door een puppy hond, al met al heerlijk niets gedaan.
Onderweg hebben we nog 2 hele leuke Zwitserse mensen leren kennen, waar we dan ook in Playa mee uit zijn geweest naar een Salsa tent, Jetje salsa les en veel Cuba Libre en ja hoor de volgende dag onze kater sinds Puerto Angel…AU.
Isla Mujeres, eiland van de vrouwen
Uiteindelijk naar Isla Mujeres gegaan om nog een week te relaxen, samen met Petra en Daniel (de Zwitsers). Herman en ik hebben hier iedere ochtend om 8 uur Spaanse les gehad. Erg leerzaam aan het eind van je vakantie, maar we hebben wel lol. Veel mojito’s gedronken in deze week, veel katers gehad en weinig zon, want precies deze week een hoop regen, enorm met bakken uit de hemel en alle straten blank.
We hebben nog een golfkar met zijn vieren gehuurd en zijn het eiland af geweest, schildpadden gezien. Wel aardig. Wat erg leuk was is dat we tussen de Mexicanen voetbal hebben gekeken en helaas hebben ze verloren, maar leuk was het wel..
Al met al een hele leuke relaxte vakantie, we kunnen er weer tegen aan, maar we komen zeker terug!
Wat triest was is dat 2 dagen voordat ik thuis kwam, mijn (onze) poes Garfield overleden was, verschrikkelijke thuiskomst, heb hem bloemetjes op zijn graf neer gezet. Erg droef allemaal, maar wat wil je, hij is 20 jaar geworden….
